Friday, December 5, 2014
ခေရဖူးေတြ ခူးခူးျပန္တတ္တဲ့
အရူးမေလးကိုျမင္မိတိုင္း
ႏိုင္ျမစ္၀ွမ္းမွာ
ငါ..ဇာဘုရင္လာမလုပ္ခ်င္ဘူး..
ပိရမစ္ေတြရယ္
တခဏေလးျမိဳသိပ္ေပးပါ
ဒီလက္ပံပြင့္ေ၀ေတြ
အရူးမေလးေကာက္သြားပါေစ..
မီးခိုးျမဴေတြ တလူလူေ၀့ေနတဲ့
ျမစ္၀ွမ္းတို႔ေရ..
ညွင္သာႏူးညံ့တဲ့
ေတာတန္းေလးတစ္ခုေလာက္
အဲဒီ အရူးမေလးကို
ျဖတ္သန္းစီးဆင္းေပးစမ္းပါ..
ဆြတ္ပ်ံ႕အံု႔မိႈင္းတာခ်င္းအတူတူ
ခေနာ္ခနဲ႔အိမ္အိုေလးရဲ႕
ဒယီးဒယိုင္အလြမ္းပ်ိဳေတြ
ငါ့အရူးမေလးကို
ကလူက်ီစယ္ မျပဳလိုက္ပါနဲ႔..
ငါတို႔ကတိအတိုင္း
ျဖဴစင္တဲ့ဇလပ္ပန္းတို႔ထံ
ေနမ၀င္ခင္သြားရဦးမယ္
ရွိသမွ် ေလေျပႏုေတြအားလံုးတို႔ရယ္...
ဇလပ္ပန္းေတြလိုျဖဴစင္လြန္းတဲ့
အရူးမေလးသူမအတြက္
ျဖန္႔..က်က္..တိုက္..ခတ္..ေပး..ၾက..ပါ။
ဒီလြမ္းေနာင္
Labels: ဒီလြမ္းေနာင္(ကဗ်ာ)
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)